Tom Dauwe plooit zich dubbel voor FC Lembeke, maar is supporter van KSK Beveren. Foto Dominique Lampo.
1k
378
Jawel, het provinciaal voetbal leeft nog wel. Maar de clubs hebben het moeilijk. Financieel, maar evenzeer om mensen te vinden die de schouders onder de vereniging willen zetten. Als bestuurslid of als vrijwilliger. In de aanloop naar het duel tussen FC Lembeke en SK Beveren vonden we het leuk om eens een babbeltje te hebben met zo’n bestuurslid. We kwamen niet toevallig bij Tom Dauwe terecht. Tom is gerechtigd correspondent van FC Lembeke én supporter van SK Beveren. Welk sjaaltje doet hij zondag om?
“Daar moet ik geen moment over twijfelen. KSK Beveren is mijn club, maar FC Lembeke is dat nog zo veel meer. Beveren mag wat mij betreft alle wedstrijden winnen, maar niet aan de Heihoekse Kerkwegel. Ik hoop dan ook dat de puntjes zondag aan de Heihoekse Kerkwegel blijven.”
Hoe werd je supporter van SK Beveren?
“Op de lagere school waren de kinderen vooral supporter voor AA Gent of Lokeren. Stefaan Michta, een klasgenootje van mij, was supporter van KSK Beveren en om voor wat tegengewicht te zorgen voor de supporters koos ik voor het geel en blauw van KSK Beveren. Toen was dat ook wel een goede keuze, want Beveren was toen een topper met de Pfaffs, Marc Baecke, Heinz Schönberger, Bert Cluytens, Erwin Albert… Later met Filip De Wilde en Ronny Martens en nog heel wat later met Ivorianen. Ik trok toen mee met een supportersbus naar de bekerfinale, maar die verloren we met 2-4. Hoewel de club wat afgleed, ben ik supporter gebleven. En wel degelijk van de huidige eersteprovincialer en niet van de ploeg die nu in de Challenger Pro League speelt. De voorbije jaren trok ik toch nog steeds twee of drie keer richting Waasland. Dit jaar zag ik hen tegen Borsbeke aan het werk en die wedstrijd verloren ze met 1-2. Maar zowel Beveren als Borsbeke zijn stevige ploegen in eerste provinciale. Een leverancier van op mijn werk is trouwens de papa van Emiel en Stef De Schepper. Emiel is vaste waarde, Stef De Schepper is tweede doelman.”
Intussen ben je al heel lang meid voor alle werk bij SK Lembeke. Welke taken neem je op je schouders?
“Als gerechtigd correspondent komt er natuurlijk al veel op me af en ik neem sowieso heel veel administratie voor mijn rekening. Ik volg ook het financieel plaatje op, ben wel eens afgevaardigde bij de beloften en zit ook meestal aan de inkom. Bij ‘events’ steek ik ook altijd een handje toe.”
Meng je je ook in het sportieve?
“Daarvoor hebben we natuurlijk een sportieve cel. Maar op zaterdagavond volg ik altijd wel een andere wedstrijd in het nationaal en provinciaal voetbal en bij een club is alle info welkom. Vorige week trok ik bijvoorbeeld naar de Waaslandse derby tussen Melsele en Haasdonk en ik kreeg waar voor mijn geld, 3-5 werd het daar.”
Lembeke doet het niet onaardig. Had je zo’n sterke start verwacht?
“Helemaal gerust waren we er toch niet op. Maar intussen hebben we wel het gevoel dat we met dit Lembeke ons mannetje kunnen staan in deze reeks. We hebben ons huiswerk de voorbije maanden goed gemaakt. Als centrale verdediger is Sebastiaan Haers een aanwinst die kan tellen. Hij voegt heel wat ervaring aan de groep toe en is een speler die voor rust kan zorgen. Koby Van Acker liet op de flank ook al heel wat mooie zaken zien en Jari De Caluwé is door zijn loopvermogen en positieve mindset ook zeker een speler die zijn waarde voor de ploeg heeft. Kobe Broos kwam door een blessure nog niet ‘in the picture’, maar ik denk dat we de komende maanden ook wel iets mogen verwachten van hem. En dan heb je natuurlijk Preben Lippens. Vergeet niet dat die jongen pas 22 is, hé.”
Waar ligt de ambitie van FC Lembeke? Reikt die verder dan eerste provinciale?
“We bekijken het van stap tot stap, maar in eerste instantie willen we natuurlijk een stabiele eersteprovincialer zijn. De eerste weken keken we ook wel vaker naar wat er in derde nationale gebeurde. De resultaten van de Oost-Vlaamse ploegen, meer bepaald het aantal zakkers, bepaalt hoeveel ploegen een ticketje richting tweede provinciale onder de neus geschoven krijgen. Aanvankelijk zag dat er niet zo goed uit, maar intussen worden de laatste drie plaatsen in de reeks door ploegen uit Vlaams-Brabant bezet. Voorlopig maken we ons niet te veel zorgen over het behoud. Na de 0 op 9 sloop er natuurlijk wel wat twijfel in de groep maar als je dan de leider een veeg uit de pan geeft en met maar liefst 1-5 wint dan weet je dat het goed zit. Misschien had Drongen wel een off-day, maar met een 9 op 18 mag je spreken van een geslaagde start. Ik vind het wat moeilijk om de ambitie uit te spreken om nog hoger te spelen dan eerste provinciale. De filosofie van Lembeke blijft toch om de jeugd in het eerste elftal te integreren en een reeks hoger wordt dat nog moeilijker.”
Je bent ook de oom van verdediger Matice Dauwe. Maakt dit het bijzonder?
“Ja, toch wel. De doorbraak in Maldegem kwam er niet en dan was het afwachten wat hij voor Lembeke kon betekenen. Vorig jaar kwam hij al behoorlijk vroeg in de ploeg en hij bewees meteen dat hij voor een meerwaarde kon zorgen. Matice is kopbalsterk, heeft een goed positiespel en een uitstekende wedstrijdmentaliteit. Ook als ‘nonkel’ is het tof om hem aan het werk te zien.”