Tom Deman wordt ook in tweede provinciale een belangrijke pion voor Beselare. Foto Dominique Lampo.
1k
355
In derde provinciale A kroonde Beselare zich tot herfstkampioen. Een verrassing kan je dit niet noemen. Aan het Hekseplein toont Beselare zich een heel sterke ploeg en met spitsen als Logan Batteur en Tom Deman is het offensief ook gewapend om zijn overwicht in doelpunten om te zetten. Thierry Lemaire is na vier seizoenen bij Geluveld de architect bij de ploeg. De titel is natuurlijk het doel.
“Voor ons loopt de competitie volgens een droomscenario. Na de degradatie uit tweede was het toch de bedoeling om bovenin mee te draaien. Dat we acht punten voorsprong zouden hebben halfweg is natuurlijk buiten verwachting. Maar misschien komt nu het moeilijkste gedeelte er aan. We mogen niet denken dat het vanzelf zal gaan en we kunnen het ons niet permitteren om de teugels te vieren. Anderzijds staan we niet toevallig op die eerste plaats. Batteur en Deman vinden vlog de weg naar doel en in elke linie hebben we ervaren spelers. De jeugd die er al was werd intussen een jaartje ouder en werd sterker. Januari wordt voor ons een heel belangrijke maand. We spelen nog twee keer tegen De Ruiter Roeselare en dat wordt zeker een taaie tegenstander. Maar misschien is Dosko Beveren wel de grootste concurrent in de titelstrijd. We mogen hen niet het gevoel geven dat ze in onze nek kunnen blazen.”
Dosko Beveren staat op een mooie tweede plaats, maar Romain Haaghedoren hoopt vast om in de terugronde het gaspedaal stevig in te duwen en Beselare nog het vuur aan de schenen te leggen. Haaghedoren werd trainer bij Dosko nadat Lieven Dheedene besloot om een stapje opzij te zetten. De revelatie in derde provinciale A is ongetwijfeld De Ruiter Roeselare. Na de titel in vierde was het afwachten wat het team van Gregory Werbrouck waard was, maar die ziet dat zijn team zich moeiteloos aan het hogere niveau aanpaste.
“We hoopten op een rustig seizoen, maar we overtreffen de verwachtingen. Als derde in de stand hebben we zelfs al tien punten voorsprong op de zesde in de stand. Uiteraard hebben we de ambitie al wat bijgestuurd en hopen we in de top vijf te blijven en dan spelen we wellicht de eindronde. Maar hier moet niks natuurlijk, al zullen we ook niet op de rem gaan staan. Als we de eindronde spelen, gaan we vol voor de promotie. Tweede provinciale kan een leerschool worden voor mijn jonge spelersgroep. De sterkte van deze groep is enerzijds de hechte band die iedereen met elkaar heeft en anderzijds de fysieke sterkte. We hebben een zeer jonge spelersgroep en op conditioneel vlak zit het heel goed en dat zorgde ervoor dat we na minuut 70 vaak het verschil konden maken. Vooral tegen ploegen die teren op hun voetballend vermogen doen we het goed, terwijl we het bijvoorbeeld moeilijker hadden tegen de ‘power’ van Dikkebus. Ook over de breedte van de kern mag ik niet mopperen. Op training heb ik vaak 28 of 29 spelers en dat er ook in de breedte wel kwaliteit is mag blijken uit het feit dat de beloften op kop staan in hun reeks.”
Op positie vier vinden we Dikkebus terug. Coach Pascal Dermaux blikt tevreden terug op de heenronde.
“We sloten vorig seizoen met een 24 op 30, eindigden zo vijfde en speelden de eindronde. Dit seizoen wilden we ook een eindrondeticket op zak steken. Ploegen als Beselare en Dosko Beveren hebben een pak meer kwaliteit dan de rest van het deelnemersveld en het is geen verrassing dat ze er dit seizoen bovenuit steken. De Ruiter is dan weer de revelatie en wij kunnen als vierde na vijftien wedstrijden enkel tevreden zijn. De puzzelstukjes passen in elkaar en we hopen dat plaatsje in de subtop te behouden. Wij zijn niet de club die gekke dingen gaat doen, maar het is natuurlijk de bedoeling om de ploeg te versterken naar volgend seizoen toe.”
In derde provinciale C hopen ook Merkem, Ploegsteert en Proven om een eindrondeticket te pakken. Dat hoopte Gits ook, maar voorlopig moet het team van Eric Verstraete het stellen met de achtste plaats. Die nam het roer in handen nadat Ringo Taillieu net voor de start van het seizoen afhaakte.
“We hadden toch gehoopt om nu rond de vijfde plaats te staan en voorlopig hinken we wat achterop. Vooral het slot van 2023 verliep wat in mineur. Al was dat ook niet helemaal onlogisch. We speelden tegen de top drie in de stand: Beselare, Dosko Beveren en De Ruiter. Bovendien hadden we toen af te rekenen met een zware blessurelast en dat konden we onvoldoende opvangen. We bleven op een 3 op 15 steken en verloren voeling met de subtop. Voltallig vind ik dat wij een ploeg zijn die top vijf waard is, maar jammer genoeg waren we dit seizoen zelden voltallig. Het rijtje geblesseerden wordt de komende weken smaller en dat moet er toch voor zorgen dat we op toerental raken.”
Een ploeg die ook wat moeilijk op toerental raakte is die van coach Chris Plaisier. Met een 0 op 15 zag het er naar uit dat het knokken zou worden om de schaapjes op het droge te krijgen. Plaisier kreeg verder het vertrouwen, kreeg ook de sputterende motor aan de praat en loodste zijn ploeg naar de kop van de rechterkolom.
Staden deelt de negende plaats met Handzame en daar hoopt coach Kurt Deseintebein vooral om dit weekend de derby tegen Kortemark te winnen en zo in de rechterkolom op te duiken.
Elverdinge is op de elfde plaats vooral de kampioen van de gelijke spelen en we verwachten niet dat het team van Alex Verlinde in de problemen raakt.
Vleteren leek na een 2 op 30 een vogel voor de kat, maar het team van Diego Caron zette een tussensprint in en na een 13 op 15 lijkt VKW op weg naar het behoud.
Onderin ziet het er naar uit dat vooral Keiem, Brielen, Voormezele en Kortemark zich dubbel zullen moeten plooien om de schaapjes op het droge te krijgen.