KSC Dikkelvenne sloot het seizoen af in de middenmoot. Maar een rimpelloos seizoen was het niet. Sandy Casieris werd na vijf speeldagen opzij geschoven en vervangen door Lieven Gevaert. Die wist de ploeg uit de kelderverdieping te hijsen en al bij al kwam de club van voorzitter en naamgenoot Geert Gevaert nooit in de problemen. Voor sportief manager Pieter De Potter was het de voorbije maanden behoorlijk druk.
“Ja, vorig seizoen begon met een valse noot en dat willen we dit seizoen vermijden. We hadden als club vrij snel door dat er geen klik was tussen T1 Sandy Casieris en de spelersgroep. We hebben even gehoopt dat dit zich kon herstellen. Niet dus. En het zou al te makkelijk zijn om Casieris met alle zonden van Israël te beladen. Een deel van de spelersgroep had ook zijn deel in het verhaal. Maar gelukkig maakten we dan de juiste keuze door Lieven Gevaert terug te halen naar de oude stal. Hij zorgde voor een andere beleving en los van de gemiste start werd het een seizoen zonder al te veel zorgen. De zespuntenwedstrijden tegen de ploegen onderin de klassering werden meestal gewonnen en zo kwamen we nooit in gevaar. In het competitieslot zorgden we zelfs nog voor een uitschieter door Ninove, de latere kampioen, te verslaan. Maar dat alles betekende niet dat het voor mij een rustige transferperiode werd.”
Duidelijk is dat Dikkelvenne er volgend seizoen toch behoorlijk anders uit zal zien. Heel wat spelers zullen niet meer te zien zijn aan de Hofkouterstraat.
“Het grootste verlies is wat mij betreft het vertrek van David Cardon. David miste een aantal wedstrijden, maar was toch nog goed voor een twintigtal doelpunten. Hij kreeg een mooie aanbieding van Bergen en daar konden wij niet mee wedijveren. Ik moest ook op zoek naar een nieuwe doelman, want zowel Quintijn Steelant en Mauro Van Goethem snuiven andere lucht op. Quinten bij RC Wetteren, Mauro Van Goethem bij FC Lebbeke. Sam De Nauw volgt Van Goethem en trekt ook het shirt van Lebbeke aan. Kevin Pollet zakt af naar tweedeprovincialer Avelgem, Matthias Van Peteghem trekt naar Elene-Grotenberge, Senn De Corte naar HO Kalken, Jelle Belmans naar Anzegem en ook Appiah Malcolm trekt de deur achter zich dicht in Dikkelvenne. We verloren dus wel wat aan slagkracht, maar zijn ook de markt opgetrokken en met bescheiden middelen brachten we toch een heel strijdbaar geheel op de been. Zo hopen we dat Dennis Van Vaerenbergh de rol van Cardon over kan nemen. Van Vaerenbergh is een jeugdproduct van Club Brugge. Na omzwervingen bij FC Eindhoven, Dender, Tienen en Lokeren-Temse komt hij bij ons terecht. De echte doorbraak is wat uitgebleven voor die jongen, maar ik herinner me dat wij Lennart Mertens ook wegplukten bij Bambrugge op een ogenblik dat hij geen vaste waarde meer was in die ploeg. Hopelijk ontploft hij dit seizoen. Voor de rol van diepe spits komt ook Cédric De Ceuninck in aanmerking. Heel trefzeker in eerste provinciale bij Latem. Wat de keepers betreft deden we ook zo’n beetje ‘tabula rasa’. We namen in maart al afscheid van keepertrainer Karel Van Poucke. Hans Bradt wordt zijn opvolger en hij moet Wouter Van Der Eedt (Lochristi) en Tibo Gabriël (Lokeren-Temse) kneden, twee heel jonge doelmannen maar beiden heel talentvol. Jinse Van Keirsbulck hoort thuis in het rijtje spelers waarvan ik hoop dat ze bij ons volledig openbloeien. Kwaliteiten heeft die Van Keirsbulck wel. Jeugdproduct van Anderlecht en AA Gent, daarna onvoldoende ‘in the picture’ gelopen bij Lebbeke. Lilian Bochet is dan weer een ervaren speler. Technisch sterk, een tien en ook wel een leider. En dat leiderschap misten we vorig jaar wel wat, dus voor hem kan een belangrijke rol weggelegd zijn. Ik ben ook blij dat Sacha Beshliaha (Sint-Eloois-Winkel) voor Dikkelvenne komt spelen. Flankverdediger, maar heel goede wedstrijdmentaliteit en zo’n spelers hebben bij Dikkelvenne een streepje voor. Die over-mijn-lijkmentaliteit misten we wel wat vorig seizoen. Reken daar ook nog spelers als Tjörven Melens (Lochristi), Staf Hoebeke (Lochristi), Mohamed Siali (Hoek), Soriba Sylla (SK Ronse) en Per Gordts (Dender) bij en je begrijpt dat we een behoorlijk ruime, maar jonge kern hebben. Zeven jongens moeten nog 21 worden.”
Het huiswerk van De Potter is af, aan Lieven Gevaert de taak om het maximum uit de ploeg te halen. De Potter beseft dat de club in eerste instantie een rustig seizoen wil.
“De club weet zich jaar na jaar met bescheiden middelen te handhaven en ook nu is het vooral het doel om niet in de knoei te raken. De reeks wordt er niet makkelijker op. Zwakke broertjes zitten er niet meer in en met Eendracht Aalst wordt er opnieuw een klepper aan de reeks toegevoegd. De voorbije jaren misten we wel vaker onze start en het zal ook nu zaak worden om goed uit de startblokken te komen. Maar met Lieven Gevaert aan het sportieve roer kijk ik het seizoen toch met vertrouwen tegemoet.”