
Maxime Pieters (Eendracht Aalter) wil tegen Vrasene de puntjes thuis houden. Foto Dominique Lampo.
In derde nationale leek Eendracht Aalter rond de kerstperiode freewheelend op weg naar het behoud. Maar zes wedstrijden later zag het plaatje er toch anders uit: 2 op 18 en plots was het team van coach Michiel De Zutter weer een degradatiekandidaat. De 2-1-zege van vorig weekend tegen Erpe-Mere United zorgt voor wat extra zuurstof, maar Maxim Pieters weet dat de weg naar het behoud nog lang is.
“We hoorden de tegenstanders in de heenronde wel vaker zagen dat Aalter nooit in de problemen zou raken. Maar zeg nooit nooit in het voetbal, want de voorbije weken sputterde de motor toch wel wat. Vooral de blessurelast zorgde er toch wel voor dat we zoetjes aan in de knoei begonnen raken. Vooral in de zespuntenwedstrijden waren we niet op de afspraak. Verloren in Sint-Denijs en bij Wambeek-Ternat en niet verder dan een gelijkspel geraakt tegen Wolvertem-Merchtem. Zo kwam de nijper toch wel wat op de staart en was een driepunter tegen Erpe-Mere United een resultaat dat we hard nodig hadden. We werden wat gediend door de omstandigheden, want een rode kaart voor hen was toch zo’n beetje een kantelmoment in de wedstrijd. We waren ook best efficiënt en daardoor konden we voor het eerst sinds lang nog eens een overwinning vieren. We blijven enkele bonus behouden op de ploegen onder de degradatiestreep, maar het blijft alle hens aan dek. De wedstrijd tegen Elene-Grotenberge wordt een heel belangrijke. Ik speelde zes jaar bij Drongen en speelde wel vaker tegen die ploeg. Arne Van Schoors is een goede vriend van mij, Ruud Tack ken ik ook en als ploeg weet ik ook wel wie wie is. Het wordt toch zaak om de punten thuis te houden. Bij winst slaan we hen tot op negen punten terug en wordt het moeilijk voor hen om ons nog te remonteren en tegelijkertijd zet je ook de andere ploegen onder druk.”