SK Berlare verloor vorige week tegen SK Munkzwalm met 0-4. Het team van coach Jurgen Van Herreweghe is daardoor leider af. Berlare speelt voor de tweede week op rij thuis en Van Herreweghe hoopt dat zijn ploeg tegen Ardennen de spons kan halen over die minder goede wedstrijd.
“Vorige week speelden we tegen Munkzwalm en die ploeg had dezelfde tactiek als de onze in gedachten. Een laag blok zetten en de tegenstander pijn doen in de omschakeling. Beide ploegen hadden het gevoel dat hun spitsen sneller waren dan de verdedigers en vooraf was duidelijk dat wie eerste scoorde heel veel kans had om de wedstrijd ook te winnen. Wij kwamen op achterstand na een spelhervatting. Niet onlogisch gezien het surplus aan gestalte bij Munkzwalm. Na dat doelpunt hebben we het geweer van schouder veranderd en geprobeerd om nog iets te pakken. Het sleutelmoment komt er tien minuten na de rust. Dan krijgen we een dot van een kans en verzilveren wij die niet. Enkele minuten later slikken we een tweede doelpunt en dan wisten we dat het wellicht ‘game over’ was.”
Ondanks de nederlaag verdient het duel tegen Ardennen het etiket ‘topper’. Van Herreweghe vindt dat zijn ploeg daar veel verdiensten bij heeft.
“Voor de start van het seizen zou je niet denken dat dit een topper zou worden. Iedereen was het ermee eens dat Ardennen een ploeg was voor de top vijf, maar niemand dacht dat wij zo hoog zouden staan. Het is dus vooral onze verdienste. In de Beker van België speelden we al tegen Ardennen, maar we staren ons beter niet blind op de 2-0 die toen op het bord kwam. Ardennen kwam net terug uit stage en iedereen weet dat je dan toch enkele uurtjes minder slaapt. We zitten ook met het gegeven dat zowel Maarten De Graef als Kenzo Rivera niet inzetbaar zijn. Maarten De Graef hield aan het duel tegen Zele een schouderbreuk over en Rivera een enkelbreuk. Rivera speelde zelfs verder, dacht dat het enkel om een vleeswonde ging, maar is nu toch minstens nog drie weken out. Als coach hoop ik dat we ons nog in de strijd om de eerste periodetitel mengen, al besef ik dat het moeilijk wordt. Anderzijds voel je wel dat de spelers met beide voetjes op de grond blijven. Vorig jaar gingen ze ook met een 13 op 15 van start en uiteindelijk werd het nog knokken om erin te blijven.”