Bloed kruipt waar het niet gaan kan. Dat Jonas Van Landschoot zijn voetbalpensioen nog even uitstelde stond dan ook in de sterren geschreven. En niet eens op uit te bollen, want bij VVE Hansbeke liet de Maldegemnaar zien dat hij nog lang niet versleten is. Vier legde hij er in het mandje en daarmee hielp hij Hansbeke aan een ruime 1-8-overwinning in Belzele.
“Ik kreeg van de week vanuit verschillende hoeken te horen dat ik wat meer voor eigen succes moest gaan. Mijn antwoord was steeds hetzelfde. Dat ziet niet in mijn DNA, niet in mijn manier van spelen. Ik heb steeds in functie van de ploeg gespeeld, in functie van de echte goalgetters. Maar in Belzele was ik ‘goalgetter for one day’. Het eerste doelpunt was zelfs een heel mooi. Afvallende bal en met een volleyschot de doelman verslagen. We waren maar vijf of zes minuten ver. Twee minuten later maken we dan een twee doelpunt en weet je dat je daar geen punten mag laten liggen. De aansluitingstreffer kwam vrij snel en Belzele hield het nog even dicht, maar dan kon ik vanop de stip voor de 1-3 zorgen en bij de rust was het al 1-5. Na de rust stond ik nog twee keer op de juiste plaats om een mooie aanval af te ronden en zo stond de teller op vier op het einde van de wedstrijd. Nooit eerder maakte ik in een officiële wedstrijd vier doelpunten en dat doet dan ook wel deugd.”
Bij Hansbeke kwam Van Landschoot bij een ervaren ploeg terecht. En bij een ploeg die toch wat ambitie heeft.
“Hansbeke toonde heel veel interesse en vooral de warmte van de club sprak me. Het is hier allemaal ‘no nonsense’ en dat bevalt me wel. We hebben ook wel een sterke ploeg, al bleken we niet sterk genoeg om Watervliet een voetje te lichten. We verloren, maar ik vond dat we eigenlijk wel een puntje verdienden. Met dit Hansbeke hopen we hoog te eindigen en misschien lukt het wel om Watervliet het vuur aan de schenen te leggen.”