Florentine Imbrechts mikt met Evergem 2020 naar de top drie. Foto Dominique Lampo.
1k
396
Van rode lantaarn in de reeks vorig jaar tot Top of the League dit seizoen. Het is het opmerkelijke verhaal van Evergem 2020, derdeprovincialer in het vrouwenvoetbal. Zijn de soepjes van Royco het wondermiddel voor de meisjes? Kantine 11 heeft in ieder geval een tip voor voorzitter Kenny Ketels. Klop eens aan bij ‘Seven Up’, want de meisjes van Thijs Verdegem legden er voor de tweede week op rij zeven in het mandje. Vorige week 1-7 op het veld van VK Watervliet, gisteren 7-1 tegen Sinaai B. Nog bijzonder aan het team: wij durven vermoeden dat zij de jongste doelvrouw in het provinciaal vrouwenvoetbal hebben. Florentine Imbrechts is pas 14, maar staat meer dan haar ‘vrouwtje’ bij de Evergemse ploeg. Wij hadden een babbeltje met haar.
“Ik kreeg vorige week van coach Thijs Verdegem te horen dat ik het doel mocht verdedigen. En ja, natuurlijk zag ik er heel erg naar uit. Ik amuseerde me al prima op training, zag ze de voorbije weken ook goed spelen, maar het wordt natuurlijk nog leuker als je echt op het veld staat en mee een overwinning mag vieren. Eigenlijk zijn we nooit in de problemen gekomen tegen Sinaai B. Voor de rust scoorden Liesbeth Brusselle, Manon Cambron en Sarah Steenbeke en met die 3-0 op het bord was de zege eigenlijk al binnen. Na de rust ging het feestje gewoon door. Els Willems pikte een doelpuntje mee, Liesbeth maakte haar tweede van de avond en Laura ‘Bossie’ Bossaer en Amber De Jaeger waren ook goed voor een doelpunt. Voor de sfeer is het wel goed dat maar liefst zes verschillende meisjes scoorden. Ik voel me super bij dit team.”
Imbrechts is al vanaf haar vijfde met voetbal bezig. Het blijft een hobby waar ze heel veel plezier aan beleefde.
“Papa Didier speelde bij de zondagreserven van Ertvelde en daar kreeg ik wellicht de microbe te pakken. Eerst speelde ik voor Bassevelde, dan enkele jaren bij Waarschoot en rond mijn tiende voor de AA Gent Ladies. Maar toen dat moeilijker werd om te combineren met school, trok ik weer naar Waarschoot. Dit jaar maakte ik de overstap naar Ertvelde 2020 en het is een goede keuze gebleken. De sfeer is top in onze ploeg en iedereen steunt elkaar. En natuurlijk vallen de resultaten in vergelijking met vorig jaar bijzonder mee.”
Imbrechts weet dat haar team nu de leiding deelt met Assenede. Maar aan dagdromen is ze nog niet toe.
“Iedere overwinning wordt hier gevierd alsof de Champions League wonnen en dat gaan we blijven doen. Aan de titel heeft hier nog niemand gedacht en ik denk dat Assenede wel met voorsprong de beste ploeg is. We genieten vooral van het spelletje en nu ook van de vreugde om een doelpunt. Zelf ben ik blij als ik een redding kan doen. Tegen Sinaai B moest ik toch enkele keren tussenbeide komen. Ik heb graag wat werk, maar ook niet te veel (lacht). Ik ben pas veertien en heb nog heel veel werkpunten, maar ik denk dat ik wel goed meevoetbal en mijn verdediging weet te coachen. Mijn uittrap is dan weer een werkpunt. Ik heb genoten van deze eerste kans in het doel en hoop op nieuwe speelkansen.”