Estée Cattoor hoopt op termijn Red Flame te worden. Copyright@ohleuven.
1k
419
Ook genoten van de prestatie van onze Red Flames? Kwartfinale en pas in het wedstrijdslot gesneuveld tegen een topland als Zweden. Estée Cattoor (18), Maldegemse speelster bij OH Leuven, in ieder geval wel. Ze zat op het puntje van haar stoel en was heel blij met de kwartfinale van de Belgische vrouwen en was natuurlijk ontgoocheld dat er tegen Zweden geen verlengingen uit de brand gesleept werden. De Maldegemse is al een beetje Red Flame, want in een vriendschappelijke wedstrijd tegen Luxemburg liet Ives Serneels haar al een half uurtje opdraven. Een knieblessure vergalde de terugronde van Cattoor en het waterkansje om tot de ruime selectie voor het EK te behoren, maar dat belette haar niet om heel erg mee te leven met de Red Flames.
“Het EK begon wat moeizaam en na het 1-1-gelijkspel tegen Ijsland haalde ontgoocheling het van tevredenheid. Na het duel tegen Frankrijk was de stemming al voor een stuk gekeerd. Verliezen met maar één doelpunt verschil was een goed resultaat en het deed de kansen op de kwartfinale wel stijgen. En na de 0-1 tegen Italië kon het dak er af. Dat we Zweden dan toch een beetje aan het twijfelen brachten, bewijst dat de Flames op goede weg zijn.”
Cattoor richt intussen zelf de focus op de start van de competitie op 13 augustus tegen AA Gent.
“Ik heb intussen de trainingen hervat en ik heb het gevoel dat mijn knieblessure tot het verleden behoort. Aanvankelijk dacht men dat die blessure wel zou meevallen, maar na een scan bleek dat mijn mediale knieband op twee plaatsen gescheurd was en ook mijn meniscus geraakt was. Ik mis nog een tikkeltje stabiliteit en kracht, maar dat komt wel goed.”
In de heenronde was Cattoor vaste waarde bij OHL en met twee doelpunten bewees ze haar waarde voor de ploeg.
“Het bleef bij twee doelpunten, maar die hadden wel hun waarde voor de ploeg. Tegen Anderlecht maakte ik de 3-1 in een wedstrijd die na 90 minuten op 3-2 eindigde. En tegen Standard mocht ik vanop rechts een vrije trap nemen en ik kon die met mijn linker in doel krullen. Ik voel me ook wel goed bij OHL. Ik maakte al als student in het vierde middelbaar de overstap en heb het mij nog niet beklaagd. Bij Jong OHL zette ik mijn eerste stappen bij de club en ik kon vrij vroeg de overstap maken naar het eerste elftal. Mijn loopbaan liep wat parallel met die van onze coach Jimmy Coenraets. Hij was bij Jong OHL ook mijn coach en we zetten quasi dezelfde periode de overstap naar het eerste elftal. Het is een goede trainer. Luisterbereid, goede tactische keuzes en hij haalt door zijn benadering het beste uit elk meisje.”
Blijft dan nog de hamvraag. Is het de droom om Red Flame te worden? Het antwoord verrast ons natuurlijk niet. “Het vrouwenvoetbal zit in de lift. Dat voel ik al langer. Maar door de goede prestaties van de Red Flames komt alles nog in een stroomversnelling. Ik merk het aan mijn entourage dat iedereen het ook anders gaat benaderen. Het niveau is ook best snel gestegen. Je hebt heel wat jonge meisjes die staan te popelen om te proeven van de Red Flames. En ja, daar hoor ik ook wel bij en ik vind dat ik die ambitie moet hebben. Ik wil er hoe dan ook alles uit halen wat er in zit.”