Hoe zou het met Eddy Van Daele zijn? Kan de winnaar in hem zich verzoenen met een gevecht om het behoud bij tweedeprovincialer FC Lembeke? Of vreet ie zijn schoenen op na een nederlaag? In de aanloop naar het duel tegen FC Poesele vroegen we het hem.
“De insteek bij FC Lembeke is anders dan bij Sint-Laureins. Daar begon je de wedstrijd met als doel de tegenstander pijn te doen en de drie punten te pakken. In Lembeke zijn ze realist en beseffen ze dat het zaak wordt om te overleven. Die winnaar zit natuurlijk nog in mij, maar ik wist waar ik aan begon en ik ben aangenaam verrast. Tijdens de eerste training deden we een oefening op balbezit en kreeg ik toch wat hoofdpijn. Maar het is een spelersgroep die wel zaken oppikt en in de wedstrijden hebben we eigenlijk nog niet ontgoocheld. Tegen Lovendegem was het slecht en verloren we met 1-2, maar in Maldegem zorgden we voor een stevige repliek en bij de 2-2 was de 2-3 dichterbij dan de 3-2. De ‘youngsters’ van Maldegem trekken de ploeg dan uiteindelijk over de schreef. Vorige week trokken we dan naar Melsen, ploeg die ik van haar nog pluimen ken. Zij beter qua gedrevenheid en duelkracht, maar wij toch de bovenhand qua voetballend vermogen. Maar in ‘Sente’ had ik dan ‘Muerken’ die het slot van de deur haalde en nu heb ik niet echt een killer. Maar we gaan daaraan werken en proberen te zorgen dat we ook voldoende scorend vermogen hebben. Dit weekend is het zo’n beetje een sleutelwedstrijd. Poesele heeft 7 op 9, maar wat mij betreft is dat toch een ploeg van ons kaliber. Ofwel win je en met een 4 op 12 sta je min of meer onder de mensen. Ofwel ga je onderuit en weet je dat het lang knokken wordt om onderin weg te raken. Ik voel ook wel dat het een stukje met geloof in eigen kunnen te maken heeft. Sommige jongens moeten nog meer in zichzelf geloven. Want de kwaliteit om ons te redden is er wel. Alleen kan dit Lembeke de afwezigheid van drie basisspelers niet missen en het merendeel van de ploegen in onze reeks kan dat makkelijker opvangen.”