
Jens Hoornaert (Blankenberge) genoot van de sfeer in Oostende. Foto Dominique Lampo.
In derde nationale deed Blankenberge een goede zaak. Het won met 0-2 in Oostende en schuift daarmee wat op richting rechterkolom. Jens Hoornaert nam de 0-1 voor zijn rekening en genoot van de wedstrijd en de drie punten.
“Er was heel veel volk voor die wedstrijd opgedaagd en de fans van Oostende zorgden natuurlijk voor een unieke sfeer in derde nationale. Die omstandigheden zette er ons ook toe aan om een goed Blankenberge te zien. Voor de rust werd er niet gescoord, maar het kon net zo goed 1-1 of 2-2 zijn. Wij kwamen goed weg toen Shane Portier een bal van de lijn veegde en toen een speler voor doelman Quintijn Steelant opdook, maar nipt naast besloot. Wij scoorden dan weer twee keer. Jammer genoeg werd dat doelpunt telkens afgekeurd en vooral bij het eerste doelpunt van Gianni Longueville had ik wel mijn twijfels of het wel degelijk buitenspel was. Na de rust was het te verwachten dat er druk ging komen vanuit de thuisploeg. We zijn er evenwel in geslaagd om het tempo te bepalen en onze gezonde agressiviteit zorgde er ook voor dat we wel de controle over de wedstrijd behielden. Via Simon Savaete kwamen we dicht bij de 0-1. Halverwege de tweede helft klommen we dan op voorsprong. Na een vrije trap van Shane Portier kopte Gianni Longueville de bal tot bij mij. Ik nam die vol op de slof en zag die in de hoek verdwijnen. De reactie van Oudenaarde liet niet op zich wachten en door Aaron Vandriessche in de ploeg te droppen werd Diksmuide-Oostende de betere ploeg. In de slotfase trok hun doelman ook mee in de aanval en werd het nog warm voor ons doel, maar wij wonnen daar het pleit en in de omschakeling maakte Nathan Kékessy het bevrijdende tweede doelpunt.”
Blankenberge doet natuurlijk een goede zaak in het klassement. Hoornaert hoopt dat Blankenberge de komende weken nog enkele plaatsjes kan winnen in de rangschikking.
“Groot zijn de verschillen nog niet in de klassering. Blankenberge was vorig jaar goed voor een gedeelde zevende plaats en dat is en blijft toch zo’n beetje de doelstelling. Een reeks in positieve zin en je leunt aan bij de subtop, een reeks in negatieve zin en je belandt in de kelderverdieping van de klassering.”