Elias Coquyt (Evergem 2020) gelooft nog in het behoud. Foto Dominique Lampo.
1k
396
Evergem 2020 heeft twee schitterende seizoenen achter de rug. De titel in derde provinciale A was zo’n beetje ingecalculeerd en tot ieders verbazing stoomde het in één ruk door naar eerste provinciale. Daar wordt het toch wel met groeipijnen geconfronteerd en is het duidelijk dat het behoud het enige doel is. Dat weet ook Elias Cocquyt. Die schoof intussen een rijtje achteruit en is door de vele geblesseerden in de verdediging bezig met een ‘snelcursus’ centrale verdediger.
“Ja, het is een heel ander verhaal dan de voorbije jaren. Toen draaiden we mee bovenin en het is zeker wennen als je na speeldag dertien met de rode lantaarn opgezadeld zit. Vooral het lange lijstje geblesseerden zorgt ervoor dat het behoud afdwingen niet evident wordt. We hebben het voordeel dat we ondanks de magere puntenoogst wel wat ploegen in het vizier houden. De kloof met ploegen als Melsele, Sottegem, Laarne-Kalken, Hedes en Kleit is nog te overbruggen, maar gezien de situatie in derde nationale zullen er weer vier of vijf zakkers zijn. Maar wie niet gelooft in het behoud, stopt beter met voetballen. Ik heb nog wel het gevoel dat het goed kan komen. Maar dan wordt het wel zaak om niet alleen goed te scoren in de zespuntenwedstrijden, maar ook links en rechts met een uitschieter uit te pakken. Wat dat betreft deed het wel deugd om een puntje te pakken in Latem. Na enkele nederlagen is dit natuurlijk een opsteker. Coach Rieno Van Oost heeft een bepaald idee en hij slaagt er toch week na week iets beter in om ons naar dat idee te laten voetballen. Ik denk dat het voor de ploegen onderin vooral een mentaal spelletje wordt. De ploegen die zich het best week na week kunnen opladen om er in te vliegen, zullen zich redden. Wij moeten vooral als groep naar elkaar toegroeien en elkaar steunen op momenten dat het moeilijk er loopt. Met die ingesteldheid moeten we ook naar de wedstrijd tegen Vrasene toe.”